White lives don’t matter

Madrid, Brussel, Zaventem, Parijs, Nice, Londen en Conflans-Sainte-Honorine, 466 moorden en 2.778 gewonden, waarvan sommigen voor het leven. Deze aanslagen zijn de perfecte toepassing van soera 47 vers 4  “Wanneer jullie ongelovigen in de strijd ontmoeten, tref dan hun nek”, en in soera 8 vers 12 staat: “Snij hun hoofden af en de toppen van hun vingers”. 

De geschiedenis herhaalt zich, maar we leren niet uit het verleden. In de eerste helft van de 7e eeuw werd rabbijn, Ka’b ibn al-Ashraf, rond 625 na Christus in Medina onthoofd wegens het schrijven van poëzie tegen de islam. Het Westen vergeet steeds een les die al 1.400 jaar wordt herhaald. 

Ondertussen blijft het bij de zogenaamde verdraagzame moslimgemeenschap oorverdovend stil. Moest er nog enige twijfel zijn waarom lees dan wat Allah, de Allerhoogste schrijft in soera 4, vers 59: Jullie die geloven! Gehoorzaamt God en gehoorzaamt de gezant en de gezagsdragers uit jullie midden.

Er wordt verontwaardigd maar vooral uiterst behoedzaam gereageerd om toch maar niet te kwetsend en beledigend over te komen. Wij leggen bloemen neer op de plaats van de misdaad en steken kaarsjes aan; opdracht volbracht. Een bladzijde wordt omgedraaid en er wordt terug overgegaan tot de orde van de dag. Conflans-Sainte-Honorine vervaagt maar de politiek-religieuze theocratie blijft onze samenleving bedreigen. Dat een theocratische religie volk en beschaving bedreigt en ons vermogen om samen te leven ondergraaft wordt achteloos even in wachtstand gezet. Zal ook zo worden geageerd als zij zelf het slachtoffer worden van een religie die onze maatschappelijk ordening ondergeschikt maakt aan hun goddelijk teksten?

Deze politiek-religieuze theocratie gaat, in afwachting dat zij de politieke meerderheid hebben, voor een parallelle samenleving die orde en wet ondergraaft met als uiteindelijk doel de volledige controle over onze samenleving. Deze overname wordt bovendien in de hand gewerkt door een amper te stuiten immigratie, het lage geboortecijfer van de autochtone vrouwen ondermeer als gevolg van het gebruik van anti-conseptiva middelen en de wetgeving op de zwangerschapsonderbreking, en de grote fertiliteit van de islamitische gemeenschap die langzaam maar zeker in hun demografisch overwicht vertaald wordt. Eens de macht wordt afgestaan en veroverd door deze totalitaire politiek-religieuze ideologie wordt het terug veroveren bijzonder hypothetisch. 

Nu reeds wordt de vrijheid van meningsuiting bedreigd, wordt de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in vraag gesteld, worden hun voedingsgewoonten doorgedrukt, wordt de scheiding tussen kerk en staat niet aanvaard, en worden anders geaarden met de dood bedreigd.

Daarbij worden ze bijgestaan door de zogenaamde politiek correcte multicul-ideologie, die alle kritiek op de islam als racistisch beschouwd, in het algemeen en een links-groene diversiteit verbinders ondermeer uit Mechelen en Gent in het bijzonder. Zelfs Vlamingen zijn in hun steden niet meer welkom. Zij worden manu militarie aangepakt, om toch maar hun islamitisch electoraat niet voor het hooft te stoten. Het ontgaat hun duidelijk dat zij hiermede met de bedreigingen van verkrachting en moord akkoord gaan.

Stel u even voor dat een moslim door een “ongelovige” onthoofd wordt. De dociele Main Stream Media zouden hun allergrootste lettertype bovenhalen om de racistische aanslag te veroordelen. Dat zij zich hiermede degraderen tot medeplichtigheid aan de afschuwelijke en hatelijke daden en woorden is duidelijk hun zorg niet.  Ben trouwens ook benieuwd of de Belgische voetbalbond op de eerstvolgende internationale match zal uitpakken met “White lives matter”.

Recent nog vertelde mij een Vlaamse lerares, die in het Brusselse les geeft, dat onderricht geven in een multiculturele omgeving zo goed als onmogelijk geworden is en hoe haar directie haar als een baksteen heeft laten vallen om toch maar de moslimgemeenschap niet voor het hoofd te stoten.

Wij moeten ons de vraag durven stellen; welke maatschappij wij aan onze kinderen zullen overlaten, terwijl de echte vraag moet zijn: aan welke kinderen zullen wij de verantwoordelijkheid van het maatschappelijk gebeuren overlaten?

Willy DE WAELE

Voorzitter OVV